Vulpis et Caper
(1) Homo in periclum simul ac uenit callidus,
reperire effugium quaerit alterius malo.
(2) Cum decidisset uulpes in puteum inscia
et altiore clauderetur margine,
deuenit hircus sitiens in eundem locum.
(3) Simul rogauit, esset an dulcis liquor
et copiosus, illa fraudem moliens:
"Descende, amice; tanta bonitas est aquae,
uoluptas ut satiari non possit mea."
(4) Immisit se barbatus.
(5) Tum uulpecula
euasit puteo, nixa celsis cornibus,
hircumque clauso liquit haerentem uado.